Favorite of 1 people
Diaconie Oudemannen en -vrouwenhuis (1681-1684). Groot complex, wat betreft het oude deel een langgerekt gebouw langs de Amstel en korte vleugels langs Nieuwe Heren- en Keizersgrachten, onder omlopend schilddak met schoorstenen, de vlakke gevels verlevendigd met enkele deuromlijstingen en een fronton in het midden.
In de kerkzaal: a. hoofdorgel. Tweeklaviers orgel in 1810 gemaakt door J. Strumphler. In 1979 gerestaureerd door Flentrop Orgelbouwb. kabinetorgel met 7 registers, ca 1800 gemaakt door J.J. Vool.
We are H’ART Museum, an art museum where famous works of art and stories from around the world are brought together in one-of-a-kind exhibitions.
The building was originally built as a nursing home for elderly women with the funds of merchant Barent Helleman who passed away on 18 October 1680, leaving his fortune of 90,000 guilders to the Diaconate of Amsterdam. The home was built in 1681, probably under the direction of the city carpenter Hans van Petersom. At that time, the 102 metre wide façade was the longest in the city.
After three hundred years, the building was no longer able to meet modern requirements and the deanery of the Dutch Reformed Congregation decided to relocate to a new site. The building was handed over to Amsterdam city council, on condition that it would be given a cultural function. It took two years to transform the monumental Amstelhof from a nursing home into a museum.
De diaconie van de Nederduits Gereformeerde Gemeente - later Nederlands Hervormde Gemeente - kreeg van de burgemeesters in 1656 een groot stuk land ten geschenke voor de bouw van een weeshuis aan de Binnen Amstel, op de hoek van de Zwanenburgwal en de Zwanenburgstraat. Dat weeshuis is gesloopt om plaats te maken voor de nieuwbouw van de Stopera.
Omdat de diaconie zich ook wilde richten op de zorg voor oude vrouwen kreeg zij in 1681 kreeg opnieuw een schenking: een groot kavel tussen de (Nieuwe) Herengracht en de (Nieuwe) Keizersgracht “om bequam te bouwen een logement voor 400 ofte meer persoonen”. De diaconie kon op het terrein aan de Amstel daadkrachtig aan het werk, dankzij de erfenis van één van de lidmaten, Barent Helleman, die op 12 oktober 1680 ongeveer fl. 90.000,= naliet.
Vóór de start van de bouw werd het toelatingsreglement al vastgesteld: de weduwen moesten vijftien jaar in Amsterdam zijn ingeschreven en minstens tien jaar lidmaat van de kerk zijn.
De architect is vermoedelijk Hans Jansz. van Petersom geweest, de toenmalige stadstimmerman van Amsterdam. Het Oude Vrouwen Huys werd aanbesteed voor fl. 161.240,= en ongeveer fl. 6.000,= voor de inrichtingskosten. Binnen zestien maanden was de bouw gereed, een enorme prestatie voor een bouwwerk van dergelijke omvang, met een fundering van ruim 1.400 palen. Toen in 1719 ook oude mannen gehuisvest werden in het Amstelhof, werd de naam van het tehuis gewijzigd in DIAOVMH: Diaconie Oude Vrouwen en Mannen Huis.
Het Amstelhof aan de Amstel heeft inmiddels metamorfose ondergaan van van bejaardentehuis tot dependance van de Hermitage in Sint Petersburg, het grootste museum ter wereld. Het is de eerste herbestemming die het gebouw krijgt sinds het in 1682 in gebruik werd genomen als oudevrouwenhuis.
